کبوترخانه ها از جمله مکان هایی هستند که شاید امروزه کمی عجیب و غریب به نظر برسند، ولی زمانی از معروف ترین و کاربردی ترین بناهای موجود در برخی از شهرهای ایران محسوب می شدند. در بخش های مختلفی از ایران برج هایی ساخته شده اند که به کبوترخانه، کفترخانه و کفترخان معروف هستند. این برج ها از جمله کاربردی ترین بناهایی بودند که ایرانی ها از آن ها استفاده می کردند. کبوترخانه ها معمولاً به شکل استوانه ای ساخته می شدند. در گذشته مردم از این بناها برای گردآوری کودهای بسیار اسیدی و فوق‌ مرغوب کبوترها و دیگر پرندگان استفاده می کردند. این کودها در زمین های کشاورزی، باغ ها و صنایعی همچون دبّاغی، چرم سازی و همچنین باروت سازیاز به کار می رفته است.
کبوترخانه میبد به خوبی مرمت شده و امروزه به یکی از معروف ترین جاذبه های گردشگری این شهر تبدیل شده است. این برج تاریخی به شکل استوانه ای و با سبک و سیاق اصیل ایرانی بنا شده که لانه های پرنده آن همگی به شکل مستطیل و از حفره‌هایی به ابعاد ۲۰ در ۲۰ سانتی متر ساخته شده و هر یک آشیانه کبوتران می‌باشد. چهار برجک و یک برج میانی روی سقف جهت ورود و خروج کبوتران بوده و رنگ تند مقرنس‌ها عامل جذب پرندگان به شمار می آمده است. این کفترخانه در واقع دژی نظامی برای پرندگان محسوب می¬شده و کاملاً نفوذناپذیر بوده است.
معماری این بنا به شکلی بوده که حیواناتی مثل مار، موش، جغد، لاک¬پشت و... نمی توانستند راهی آن شوند و کفترها را شکار کنند؛ همچنین خط سفید دور بنا هم همین کاربرد را داشته است. این خط نه تنها موجب جذب کبوترها به این محل می شده؛ بلکه از نفوذ خزندگان و دیگر حیوانات به داخل بنا هم جلوگیری می کرده است.
قدمت ساخت این کارخانه های کودسازی به درستی مشخص نیست؛ اما بر اساس اظهارات برخی از باستان شناسان و کارشناسان تاریخی کشور، کبوترخانه ها یا کفترخانه ها در قرن چهارم هجری وجود داشتند و از رونق خوبی هم برخوردار بودند؛ بنابراین شاید بتوان گفت که قدمت این بناهای کاربردی حدود ۱۰۰۰ تا ۱۲۰۰ سال قبل باشد.