هنگامی كه رو به سوی خیابان قیام حركت می كنیم از درب كوچک موزه آب وارد می شویم. ساختمان این بنا یكی از خانه های منحصر به فرد دوره قاجاری به نام خانه كلاهدوزها، بوده است.
ساخت این بنای ۷۲۰ متر مربعی، به دستور حاج سید علی اكبر كلاهدوز (تاجر مشهور و بلند آوازه آن زمان) در سال ۱۲۶۶ هجری شمسی (۱۸۸۷) آغاز و در سال ۱۲۶۹ هجری شمسی (۱۸۹۰) به پایان رسید. هم اکنون این خانه زیبا، تبدیل به موزه آب شده و توسط شرکت آب منطقه ای مدیریت می شود. بد نیست بدانید همراه با آقای کلاهدوز و همسرشان، دختر، دوپسر و عروس هایشان و نیز دو خانواده از خدمتکارانشان روزی در این خانه زندگی می كردند.

زمانی دو قنات رحیم آباد و زارچ از این خانه عبور می كردند كه قنات زارچ همچنان در زیر این خانه در جریان است. ساختمان موزه آب دارای ۵ طبقه می باشد. پس از بازدید از بنای سنتی طبقه اول و گذر از چند پله به طبقه دوم خانه می رویم که در آنجا یک پایاب هشت ضلعی در عمق ۱۰ متری زمین قرار دارد و این قسمت به جهت دمای ثابت و فضای مطلوب، جای خوبی برای نگهداری مواد خوراكی بوده است. در میان این طبقه، حوضی قرار دارد كه با گذر دائمی آب قنات همیشه خنک و مطبوع بوده است.